De lente is nog ver te zoeken. De regen klettert tegen het torenkamertje van het gemeentehuis in Berkelland. Binnen vertelt een zwaar enthousiaste burgervader over zijn liefde voor het wielrennen. Een persoon die snel leert, die van alles al gedaan heeft. Talent? Dom geluk? Geen idee. Hij is in ieder geval bloedfanatiek. En dat moet je hebben om koersdirecteur te zijn van de Ronde van de Achterhoek.
Een gesprek met Joost van Oostrum, burgemeester van Berkelland, vader van 3 kinderen, woonachtig in Noordijk. Over zijn wielerliefde, over de vraag om koersdirecteur te worden en wat de Ronde van de Achterhoek voor hem betekent.
“Dan is het geen symbolische functie meer, dan ben je eindverantwoordelijk”
Hoe is het allemaal gegaan toen DE vraag kwam om koersdirecteur van de Ronde van de Achterhoek te worden?
Joost geeft aan dat hij al eerder koersdirecteur geweest is bij de Ronde van Midden Nederland. Ook dat was een Europese koers, een 1.2 koers, dezelfde categorie dus als Ronde van de Achterhoek nu. Na het opheffen van die koers, heeft Joost altijd contact gehouden met Arjan Ribbers. Dus het lijntje was snel geslagen toen RvdA Europees werd.
Het voordeel van zoveel ervaring is dat Joost weet wat er verwacht wordt. Aan de ene kant is het een formele baan maar andere kant is het ook pure hectiek. Joost vertelt ”Je belt soms zo 2 telefoons leeg. Slecht weer, ongelukken, overleg. Dan is het belangrijk om te weten hoe de regels lopen, wat kan wel, wat kan niet. Dan is het geen symbolische functie meer, dan ben je eindverantwoordelijk. Er moeten vaak ad hoc beslissingen genomen worden. Ploegleiders die er van alles van vinden en die over je heen gaan. Met zeer grote regelmaat zijn er aanvaringen onderling. Maar mensen aanspreken op gedrag en verantwoordelijkheden hoort erbij. Daar word je niet populair van. Maar veiligheid staat ten allen tijden bovenaan”.
Moest je lang nadenken toen je gevraagd werd voor koersdirecteur?
“Neeeee!! Onmiddellijk!!” Deze datum, eind augustus, is vlak voor de Wereldkampioenschappen gepland. En dat is zo mooi. Voor Beloften renners is het HET moment. Het is een fantastische koers met mooie namen, zoals Cees Bol die won en nu prof is.
“Als wielergek en voorzitter van KNWU Oost is dit het summum. Dit is DE wielersport. Hier is nog echt de charme van de koers”.
Wat betekent de Ronde van de Achterhoek voor jou?
Joost is geen Achterhoeker van oorsprong, maar voelt zich dat inmiddels wel. Lachend vertelt hij dat hij wel een Achterhoek sticker achterop zijn auto heeft. Dat wel.
“Als wielergek en voorzitter van KNWU Oost is dit het summum. Dit is DE wielersport. Hier is nog echt de charme van de koers. Er wordt hier op hoog niveau gekoerst, maar het is niet zo erg als bij de profs met dik doenerij. Dit is nog echte pure sport!!! Hier wordt altijd nog koers gemaakt, nog echt ergens voor gegaan. En als je daar dan een rol in mag spelen, dat is genieten, van binnenuit”.
Zie je overeenkomsten in de rol en functie als burgemeester en als koersdirecteur?
“Ja zeker. Snel kunnen beslissen in wedstrijd. Het is crisis. Er is geen tijd voor overleg of 10 minuten na te denken”.
Joost memoreert aan de Ronde van Midden Nederland. “Het was in Rhenen, enorme regenval. Zeker 50 man kwam zo ver achter te liggen. Toen hebben we de auto ervoor gereden, uiteraard in overleg met de jury. Haal ze er maar uit, zeiden zij. Maar wij waren veel te bang dat de kopgroep straks in de groep achterblijvers zou komen, veel te gevaarlijk. Dat zijn internationale gasten, die hebben geen idee waar ze fietsen. Die volgen alleen maar. Onderweg bij bevoorradingspost kwam ik een bekende gast tegen. We hebben de hele groep even uit koers gehaald en gevraagd of hij deze groep achter de auto terug kon brengen naar Utrecht. Opgelost!”
Je bent zelf ook een actief wielrenner. Fiets je veel? Bij een club? Vertel eens!
De eerste racefiets kocht hij voor zijn lol. Dat liep geheel uit hand. Tot er blessures kwamen door te zwaar trappen. Joost was er helemaal klaar mee en 10 jaar lang raakte hij geen fiets meer aan.
“Maar ik werd dikker en dikker. Met zomerkamp van de scouting gingen we van Limburg naar Luxemburg fietsen. Ik was inmiddels tegen 30. Ik haalde een oude MTB uit de schuur, lucht erin en ging trainen. De lol was in ieder geval weer terug. Na dat zomerkamp kocht ik in m’n lunchpauze een 2e hands racefiets. Daarna werd ik wethouder in Houten, had ik geen tijd meer om te fietsen en de fiets hing weer in de schuur. Totdat ik door de Grontmij was uitgenodigd voor een toertocht die zij hadden georganiseerd ter ere van hun opening. Ik vond weer een motivatie om te gaan trainen. En daar ging het mis!!”
“Ik werd steeds fanatieker. Nu fiets ik bij RTC de Stofwolk in Eibergen de ZAC (Zomer Avond Competities). Ik wil geen avond meer missen. In het begin was ik blij dat ik mee kon komen. Nu sprint ik ook wel eens mee met de eindsprint”
Heb je zelf gekoerst?
Op m’n 40e fietste ik mijn eerste officiële KNWU veldrit. Nu op m’n 50e rijd ik hard op de wielerbaan in Eibergen tijdens de ZAC avonden.
In Drenthe ben ik ooit Nederlands kampioen onder de burgemeesters geworden. Het mooiste is als je kampioen wordt in je eigen gemeente. Dat is in 2008 gelukt. Dan mag je het jaar daarna zelf het kampioenschap organiseren.
Helaas heeft Joost nog geen enkele Achterhoekse burgemeester zover gekregen. Maar wat niet is….??
“Ik ben vooral lomp en onbehouwen!”
Welke type wielrenner ben je? De plaatsnaambordjessprinter, de oppersoigneur, de mooi-weer-fietser of juist de Flandrien?
“Ik ben vooral lomp en onbehouwen!” “Ik ben iemand die houdt van ronde getallen fietsen. Mijn schoonouders wonen in Maarssen. Dat is 140km enkele reis. Na twee uurtjes met gebak en koffie ben ik ook maar weer terug gefietst om zo de wind ook nog even mee te hebben. Net voor mijn huis stond de teller op 294km. Tja, dan moet er nog een lusje aan voor de 300”
Volgens insiders heb je ook de Strade Bianche gefietst. Fiets je veel toertochten en ga je ook de toertocht RvdA fietsen eind juni? (afhankelijk covid)
“Strade Bianche…jaaaaa”. “Zeker. Tot nu toe heb ik alle edities gefietst. En heb ik alle shirtjes uiteraard”
Ook alle toertochten RvdA heeft Joost mee gereden. Dit jaar is het echter nog de vraag of het gaat lukken. Er is namelijk een andere uitdaging die 27e juni gepland. Met een vaste groep vrienden fietsen ze altijd op één van de langste dagen van het jaar 300km. Dat staat prompt dat weekend gepland. Uiteraard heeft Joost al geopperd om gewoon 2x de toertocht RvdA te fietsen om toch aan de km te komen… Dat is nu in beraad.
En dan staan er nog twee tochten op lijst van Joost. En wel een MTB tocht in Zweden van 94km die als langlauftocht wordt georganiseerd. Die staat voor deze zomer op de planning. En last but not least, de Styrkepröven: Trontheim-Oslo…540km, rond de langste dag van het jaar. “De hele nacht gaan we dan door, afzien, zwaar afzien, zo gaaf”
“De Ronde van de Achterhoek kan zoveel meer wielertoeristen hier brengen”
Wat kan de RvdA volgens jou voor de Achterhoek betekenen?
De Ronde van de Achterhoek kan zoveel meer wielertoeristen hier brengen. Die eens niet de Posbank, Grebbeberg of de Amerongse berg op fietsen. Die vinden hier een hele andere mooie uitdaging. Klimmen is niet altijd nodig. Hier ligt een prachtig fietsgebied over klinkerwegen en gravelpaden door de Achterhoek.
Hoe zie je de toekomst van de RvdA voor je?
Joost geeft aan dat het goed is om eerst een paar jaar te stabiliseren op dit niveau. Een goede naam opbouwen. En dan komen er vanzelf grotere opleidingsploegen deze kant op. Mooi als er dan pro-continentale ploegen van enig niveau hier zouden komen. Vraag is of je echt door moet willen groeien naar de prof ronde. Kost zoveel financiële belasting en de vraag is of je dat echt wil?
“Het is beter om een hele goede koers te zijn in categorie 1.2 dan net geen koers in een categorie hoger. Het is veel mooier om jong talent aan de start te hebben.
“…de verhalen eromheen, maakt de sport legendarisch”
Na een uur was het tijd om op te staan. Er zijn zoveel anekdotes te vertellen. Ik vraag hem of hij ooit een boek gaat schrijven. “Ja zeker! Dit is het mooie van de romantiek rondom wielrennen. Iedereen kan op de fiets zitten, maar de verhalen eromheen, maakt de sport legendarisch”
